امروزه از کارآفرینی به عنوان یکی از کارآمدترین عوامل مزیت آفرین نام برده شده و توصیه می گردد تا به عنوان یک راهبرد حیاتی مورد توجه و عنایت ویژه ملتها و دولت ها واقع گردد؛ لکن جایگاه ایران در حوزه کارآفرینی با توجه به ظرفیت های موجود و بر پایه شاخص های دهگانه کسب و کار، چندان
مطلوب نمی باشد. به نظر می رسد کمتر به ظرفیت ها و نارسایی هاي این بخش و همچنین ضرورت تحول آن در یک نگرش سیستمی توجه شده است.

در حالیکه توسعه کارآفرینی در گرو بهره مندی از تمام ظرفیت ها و توانمندی های بالفعل و بالقوه کارآفرینانه فارغ از هرگونه تعلقات و گرایشات و به دور از هرگونه قشری نگری و جزیرهاي عمل نمودن و دوري از هرگونه موازي کاري ها می باشد. در حقیقت برنامه ریزي براي توسعه کارآفرینی، نیازمند توجه به موضوعات مختلف از زوایا و جنبه هاي متعددي می باشد که ضرورت به کارگیري رهیافت اکوسیستم را روشن میکند.

اکوسیستم کارآفرینی روش جدیدي براي تفکر و اقدام جهت توسعه کارآفرینی می باشد، به طوري که تمام سیستم هاي ضروري توسعه کارآفرینی و چگونگی تعامل آنها با یکدیگر را مورد توجه قرار می دهد. چنین اکوسیستمی دربرگیرنده صدها عنصر است که می توانند در شش قلمرو اصلی بازار، سیاست، سرمایه مالی، فرهنگ، حمایت ها و سرمایه انسانی گروه بندي شوند. بنابراین در این مقاله به بحث در مورد اکوسیستم کارآفرینی و ضرورت
وجود نگاه سیستمی در مقوله کارآفرینی پرداخته می شود.

دانلود فایل Pdf مقاله “راهبرد اکوسیستم کارآفرینی: پارادایم جدید توسعه کارآفرینی”